Açıkça dile getirmesem de Diyarbakır deplasmanında 1 puan umudum vardı. Bu zamana kadar Diyarbakır’da oynadığımız maçlarda hep puan aldık. Bu maçta bırakın puan almayı, kaybetmek için elimizden geleni yaptık. Maçın başında yediğimiz gol, aslında sonun başlangıcı gibiydi. Sonrasında Amed bize ayak uydurdu. Biz ise, ‘Bizim puan alma hedefimiz yok’ der gibi rezil ötesi bir oyun ortaya koyduk. Ligde ilk yarı bitti.
Arkadaşlar daha nerde forma giydiklerini ya da ligde sıralamada nerde olduklarını bile farkında değiller. Savunma evlere şenlik. Her gelen ya gol oluyor ya da rakibin beceriksizliği sonrası dışarı gidiyor. Kanatlar tavuk kanadı gibi maalesef. Gol pozisyonu bulmak ise sanki bize mucize gibi.
Kısaca takım olarak sadece Emir Özsoy, birazda sonradan oyuna giren Bünyamin’i istekli olduğunu söyleyebiliriz. Geri kalan arkadaşlar ise sanki Amed pazar günü maç oynamamış, kendileri oynamış gibi davrandılar. Amatör takımların yemeyeceği goller yiyoruz.
Akabinde ise rakibe tamamen teslim oluyoruz. Alt sıra ile bağı hala koparamadık. İşimiz çok zor ve çanlar aleyhimize çalıyor.
Geride kalan maçlara bakıp söylenecek tek şey ise, kalan özellikle de ilk yarı maçlarında Allah yardımcımız olsun...
