Daha önceki yıllarda Türkiye kupasında adını gruplara yazdıran Süper Lig takımlarını oynadığı futbol ve aldığı sonuçlarla dize getiren İnegölspor, 3.ligin en kötü takımına hem de kendi sahasında elenerek daha da kötü bir durumda olduğunu gösterdi.

İnegölspor formasının bu kadar yerlerde kaldığı sezon pek nadir olmuştur ama artık birilerinin başta yönetim olmak üzere İnegölspor formasının ağırlığını futbolculara hatırlatma zamanı geldi de geçiyor bile.

Kupalarda sürpriz hep olur. Fakat bu şartlarda, bu konumda bizim bu sürprize izin vermememiz gerekiyordu. Maçın ilk yarışında yakalanan 3 pozisyonda topla adeta acımasın modun da yumuşak vuruş gelince İnegöl’e fark yememek için gelen rakibe daha direnme gücü vermiş olduk. Sonrasında ise her zaman yaptığımızı yaptık ve lokma gibi bir gol yedik. Ondan sonra şartları zorlayıp işi lehimize çevirsek de sezon başı süre gelen bireysel hata hastalığı ya da kolay gol yeme işiyle tura rakibi ortak ettik.

İnegölspor’un 4 topu direkten döndü. 7-8 net pozisyonu var ama sonuçta elenen taraf yine biz. Yanlışımız belli, sorunumuz belli. Böyle bitik ve sezon sonu büyük ihtimalle amatöre gidecek bir takıma elenmemiz, bizim için tehlike çanlarını daha gür  çalınmasına neden oluyor gibi.

Artık sırada sezona bedel 2 maç var. Niğde deplasmanı ve Velimeşe iç saha maçı. Takım zor atıyor, kolay gol yiyor. Takımda ısıran, konuşan ağırlığını koyan bir görünüm yok ama çıkmayan candan umut kesilmez modunda. Bizimde beklentimiz sürüyor. Artık Allah yardımcımız olsun demekten başkada şey demek gelmiyor içimden…