Fatih Akyel’in takımın başına gelmesini ardından geçen 2 haftalık süreçte, İnegölspor’un saha içinde azda olsa mücadele örneğini yükselttiğini söylemiştik. Geride kalan ilk 4 haftaya göre takımın biraz daha istekli, biraz daha arzulu oynadığını görmüştük. Hatta Keçiörengücü deplasmanında da ilk 15 dakika ortaya konan futbol, beni fazlasıyla memnun etmişti. Fakat sonrası ise, geriye kalan 75 dakika koca bir hüsran oldu bizim için. Bakmayın siz maç beraberlikle sonuçlandı diye, 2.yarının hemen hemen tüm anlarında rakip takım gol aradı, sayısız pozisyon buldu. Hatta hava hakimiyeti yüksek bir forvetleri olsa maç 5-1 bile bitebilirdi yani. Bu denli pozisyon verdik. Kimsenin zirve yarışında hesaba katmadığı başkent ekibi, hem kanatlardan hem de göbekten istedikleri her yerden geldiler ama ogün şans onların yanında değildi o kadar. İnegölspor olarak bu maçta benim artık tek anladığım, bizim yukarılarla işimizin olmayacağı. Aslında puan farkı yok. Fakat beni umutsuzluğa iten takımın kondisyonu, bloklar arasında kopukluk ve en önemlisi futbolcu kardeşlerimin bizim kadar bu işe inanmaması. Ben geçen haftalarda da söyledim; arkadaşlar aldığınız rakamlar bizi bağlamaz. Fakat İnegölspor size bu zamana kadar kimselere vermediği transfer ücretleri verdi. Belki size göre az olabilir ama bize göre fazla. Çünkü biz geçen yıl, sizin aldığınız rakamların üçte birine oynattığımız takımla daha fazlasını yaptık. Bazı maçlarda rakiplerimize kolay teslim olduk ama bazı maçlarda sahayı rakiplere dar ettik. Koca sezonda içerde sadece Afyon ve Hatay’a yenildik. Onlarda zaten 1. Lige çıktı. Onlara da nasıl yenildiğimizi o takımda oynayan arkadaşlarınıza sorun. Şuana kadar transferde harcanan rakamlara bakıyorum, geride kalan 7 hafta toplanan 6 puan galibiyette içerde Gaziantep karşısında ortalama 1 puanın altında gidiyoruz. Allah’tan 2 takımın cezaları çokta, biraz rahatız. Yoksa en başta çanlar bizim içim çalacak, 3. Lig yolculuğu için haberiniz olsun.
Takım olarak söylediğim gibi 15 dakika sonrası herkes sahada yoktu. Sadece kaleci Şener ayakta kalan isimdi ve oda 1 puan almamızı sağladı. Diğerleri birbirine ayak uydurdu ama bütün bunlara rağmen alınan puanda çok değerli belirtelim. Fakat bana göre Ankara’da sadece puan aldık o kadar. Fakat gelecek adına yine umutsuzluk, yine karamsarlık oluştu. Ortaya konan futbol sonrasında onu da göz ardı etmeyelim. Şimdi yine hafta için zor bir rakiple oynayacağız. Lider Sarıyer konuğumuz olacak. Ardından Hacettepe deplasmanı, rakiplerin zorluğu İnegölspor’un sahada bir türlü istediğini ortaya koyamamasını tartıya koyarsak, bizi sıkıntılı bir süreç bekliyor. Fakat artık Eşref Başkanın teknik heyetle birlikte daha çok haşır neşir olması ve daha farklı radikal kararları oyunculara hissettirmesi gerekecek. Sorun nerede? Acilen tespit edilip çözüm bulunmalı. Aksi taktirde bu anlayış bizi daha da karamsar yapabilir. Teknik heyete bakıyorum, onlarda elinde isim bazında kaliteli, fakat sanki sezon sonu gibi yorgun ve takım olamamış bir futbolcu topluluğu buldular. Sahada kötü oynayanı alıyorsun, giren oyuncu çıkanı aratıyor. Eli kolu bağlı, şapkadan tavşan çıkartmaya çalışıyorlar. Fakat nereye kadar sürecek, açıkça çokta merak ediyorum. Söylediğim gibi artık yönetimde Eşref Başkan nezdinde ortak akıl ile durumları değerlendirmeli. Çünkü bana göre takımın sahada umut vermediği gibi, ilerleyen haftalarda mali tablo olarak da umut vermeyen görüntülerle karşılaşacağız gibi. Benden hatırlatması. Taktir yine sizin olsun…
