Yemekten sonra bi’ağırlık çökecek üzerine.

Mayışacak, biraz gerinecek, e biraz da esneyeceksin.

Yakacaksın bi’ cigara, bakacaksın keyfine; aynı odada oturan ufaklığa aldırmadan.

Çektikçe ciğerlerine o kahrolası dumanı, gözlerinde fer gidecek.

Her nefeste perdelerin, duvarların hatta dişlerin sararacak, onlar sarardıkça ciğerin kararacak.

Bitecek. Olmadı bir daha yakacaksın.

Eşinin “hadi söndür şunu, bak perişan olduk” sitemlerine aldırmadan.

Gün bitmeden paketin bitecek.

Şöyle bir huzur kaplayacak belki içini. Yüzünde güller açacak.

Mutluluk…

Diyeceksin ki kendi kendine; ulan şu sigara da olmasa, halimizi kimse anlamayacak.

Çok değil, bir iki seneye kadar amfizem öksürüklerin baş gösterecek zaten.

Tıksırırken bile bir başka gelecek boğazından ses.

Koşarken iki adımda soluk soluğa kalacak, bronşların can çekişecek.

Ama yok! Sen yine “daha genciz yaaa” diyecek ve bir fırt daha alacaksın.

Son kuruşunu verecek, hatta rızkını feda edeceksin.

Bir dal sigara uğruna…

Yaş kemale erecek ve sen; 30 yıllık sigara dostu! Plaketi doktorundan alacaksın.

Burnuna takılan solunum borusuyla bir ömür kanka olacaksın.

Cihaza bağımlı ciğeri dar, aklı dar, cüzdanı dar bir şekilde hastane köşelerinde sürüneceksin.

Üzerinden çıkmayacak o ağır tütün kokusu.

Hiç bi’zaman!

Ağzın leş gibi kokacak. Kimse yanına yaklaşmak istemeyecek.

Torunlarını öpemeyeceksin!

Belki de, göremeyeceksin.

Ses tellerin alınacak. Geride kalacak o gürbüz günlerin.

Kuruyacaksın. Solacaksın. Bir dirhem nefesi almaya bin şükür edeceksin.

Hâlbuki hayat ne güzel…

Diyeceksin. Ne güzelmiş ki ben bunun kıymetini bilemedim ve bozuk para gibi harcadım akciğerlerimi, paketlere saydıklarım gibi…

Parça parça eline dökülecekler.

Sen onu ‘hastalık içimi terk ediyor’ zannedeceksin; ciğerlerinin seni terk ettiğini bilmeden.

Ama nafile!

Çaresiz kalacaksın.

Sonra ölüp gideceksin. Geriye bir paket “cigaran”, bir buruk hüzün kalacak.

Sonra gerisi koftiden hikâyeler işte, bilirsin;

SİGARADAN GİTTİ GARİBİM!

Ama bu ölüm sana hiç mi hiç yakışmayacaktı.

Yoğun bakım köşesinde, yaşam ünitesinde, gariban asabiyetiyle