Aslında grubun en gizemli takımlarından biri olan Beyoğlu Yeniçarşı karşısında aldığımız galibiyet bize şunu gösterdi; 3 puan için sadece takım olarak istememiz yeterli. O istek ve arzu bize geldiği anda neler yapabileceğimizi net olarak bu deplasmanda açıkça bir kez daha göstermiş olduk.
Rakip şu ana kadar gördüğüm en iyi ayağa pas yapan, oyunu çirkin hale getirmeden oynamaya çalışan, sahada en ufak bir art niyet taşımayan bir ekipti. Tek amaçları var; futbolu güzelleştirmek ama bu liginde bazı gerçekleri var. İşte o arada ikilem yaşıyorlar. Bu nedenle rakibin bu oyun anlayışını tebrik etmek lazım.
Bize gelince arkamıza 200 dolayında taraftar desteğine rağmen pek oyuna iyi başlayamadık. Bundan rakibin 1 ve 2. bölgede etkisi de ön plandaydı. Oyunun büyük bölümünde ne kanatlardan, ne de orta saha üretkenlikten uzaklık. Oyunun yavan bir şekilde devam ettiği anda ise Özcan ile başlayan Hüseyin ile süren Yasin Ozan ile biten bir pozisyonda golü bulduk. Gol sonrası basit bir hatadan beraberlik gelince yine başladık. Çabalamaya ardından yok yere penaltı. Rakibi bir başka hayale sardı. Bize ise kahır mektubu yazdırmaya başladı. Yenik duruma düştükten sonra artık her şeyi kenara bıraktık. Hırs, istek, arzu, heyecan hepsi bir anda voltran gibi takıma monte edildi.
İşte bu andan sonra oyunu rakip yer alana yıktık. Yaptıkları bireysel hataları değerlendirdik ve müthiş bir geri dönüşe imza attık. Kısaca hak ettiğimiz bir 3 puanı aldık ama şu kesinki bu ligde biz oyun benliğimizi ortaya koyamazsak kesinlikle puan alamıyoruz. Bundan dolayı asla mücadeleden vazgeçmek yok.
