Değerli okurlarım, bu gün sizlere güzel bir hikaye ile merhaba demek istedim. “SEVGİ HER ŞEYİN İLACI!”
Orman kıyısında küçük bir bağ evinde yaşayan “FİDAN DEDE” diye anılan saçı sakalı bir birine karışmış yaşlı bir dede varmış.
İlkbahar geldiğinde kışın saksısına çekirdekten diktiği küçük fidanları bağ evinin yakınlarındaki küçük koruluğun kenarlarına diker ve hemen her gün bu fidanları sulayıp onlarla konuşur, okşar severmiş.
Bir gün oradan geçen bir yabancı bu dedenin fidanların yapraklarını okşayıp eğilip bir şeyler konuştuğunu görünce onun bir meczup olduğunu sanmış. Ancak merakını gidermek için dedenin yanına vararak:
“Dedem sen bu fidanlar ile ne konuşuyordun hayli merak ettim de?” deyince yaşlı dede biraz tebessüm ederek:
“Onlar benim yeni doğmuş yavrularımdır. Senin çocuğun veya çocukların var mıdır?” diye sorunca yolcu:
“Elbette dört çocuğum var hatta son ki çocuğum daha yirmi günlük dede!” diye cevap verince yaşlı dede:
“Peki, sen onları sevmiyor musun?” diye yolcuya sorar. Yolcu tereddütsüz cevap verir:
“Tabi ki seviyorum! Hangi baba evladını sevmez?” diye cevap verir. Yaşlı dede:
“Öyleyse sen neden benim evlatlarımı sevdiğimi yadırgarsın!” yolcu gülerek:
“Dede onlar ağaç fidanı senin sevginden onların ne haberi var?” diye dedeyle alay eder. Dede biraz kızgın yolcuya dönüp:
“SEVGİ HER ŞEYİN İLACIDIR!” diye cevap verir. Yolcu meraklı:
“Nasıl yani bu fidanlar sevildiğini anlıyor mu?” diye meraklı bir şekilde sorar. Dede gülerek cevaplar:
“Allah’ın yarattığı her şey sevilir ve sevilmelidir. Fidanları seveceksin. Sevgi ile büyüyen bu fidanlar büyüyüp sana meyve verecek. Ağaçlardan çocuklarına beşik olacak. Öldüğünde mezarında senin üzerine konulacak. İşte bende bunları bunun için seviyorum!” deyince yolcu yine merakla sorar:
“Peki, dede sen bu fidanların adeta kulakları varmış gibi yapraklara ne söylüyordun?” dede yine tatlı bir tebessüm ile cevap verir:
“Sizin suya gıdaya ihtiyacınız var mı yavrularım diye sordum!” yolcu dedenin gerçekten bir meczup olduğunu sanarak yine dalga geçer gibi sorar:
“Peki, onlar sana ne dedi?” dede tokat atar gibi lafı yapıştırır yolcunun adeta suratına:
“Bizim başka gıdaya ihtiyacımız yok. Sadece senin sevginde yetmez, tüm insanların bizi sevmesi lazım!” dedi!”
Yolcu alaycı olarak söylediği söze bin pişman oradan ayrılır.
İnsanların içinde sevgi bitmiş ise her şey bitmiş demektir. Dedenin belirttiği gibi Allah’ın yarattığı her şey sevilmeli ve sevgi ile dünya daha güzel bir yer olur!
